köle olabilmek için belirli davranışlar kazanıp belirli alışkanlıklardan vazgeçilmesi gerektiğini biliyordum. Fakat içimde olmayan, aklıma dahi gelmeyen ve hatta önceleri (hadsizce) yadırgayabileceğim zevklerimin olabileceğini hayal edemezdim. Ayak yalama …
Dudağım ilk defa Efendim’in ayağının altına değdi anı hatırladım. İlk defa Efendim’in ayağının altını yalamıştım. Hiç sorgulamadım ki, kim olursa olsun bir ayağın altı öpülür ya yalanır mı! Parmak aralarına kadar dil sokulup, olanca kir yutulur mu! Söylendiği anda kendi vakti geldiğindeki tavrımdan şüphe duymadım. Şaşkınlık ifadesi bile belirledi yüzümde. Yapacaktım. Efendim’in hiçbir emrini sorgulamadım. Hadi köleliği bir kenara bırakıp, insani açıdan düşüneyim desem bile herhangi bir emrini kırıcı, rahatsız edici, vicdana aykırı görmedim. Bunu yalakalık yapmak için söylemiyorum. Efendim’in, benim yapacağım övgülerden fazlasını hak ettiği de ayrı bir gerçek. O çok çok üstün bir insan. Böyle bir Efendi’nin ayağını hiç tereddüt etmeden yalar ve tüm kirini emer yutarım.
Köpekler de sahibine böyle alışıp tanımaz mı zaten
Ayak yalama da ne var demeyin. Onun bir usulü varmış. Öyle rastgele yapılmazmış. Eğer tabanları kaşınan bir köleyseniz izinsiz Efendi’nin ayağının dibinde bitip köpek gibi dilini çıkarır yalarsınız. İzin almamak ceza sebebi olduğu kadar ayağı yalamak da köle için doğru bir hamle. Biliyoruz ki, BDSM’ de işler hep farklı ve çelişkiler içerir. Efendi, kırmızıya siyah diyorsa itiraz mı edelim, yoksa itaat midir gereken! Rengin doğrusu hakkında temelde hemfikirizdir. Ancak, bunu bile bile Efendi’nin işaret ettiğine boyun eğiyorsak ne mutlu bize ki köleyiz. Hem bu tarz cezalar kölenin gözünü korkutmamalı. Tatlı ve Efendi’ye keyif veren bir ceza fırsatı doğar. kölenin tek gayesi Efendi’sini memnun etmekse daha ne! Esasında köle de, cezadan kaçmamalı ve acıya talip olmalıdır.
İzin alan kurallı davranmaya çalışan bir köle olarak ben mesela, Efendim’in ayağının önünde diz çöküp, ‘Efendim, ayağınızın altını yalayabilir miyim?’ diye soruyorum. “Evet.” yanıtı ile varsa çorabını çıkarıyorum. Efendim’in çorabını, başka hiçbir şeyle kıyaslayamayacak şekilde nazik tutup çıkarıyorum. (Kendi iç çamaşırımı çıkarırken bile öyle heyecanlanmam.) Kokluyorum. Gözlerim kapalı, çorabın kokusunu uzun uzun içime çekiyorum. Sıcacık. Efendim’in teri ve kokusu sinmiş her şeyi koklamayı seviyorum. Köpekler de sahibine böyle alışıp tanımaz mı zaten. köle de aynı zamanda köpek demek.
Ayak yalama için can çekiştiren bir köpek
Çorabı kenara usulca bırakıp köpek duruşunda Efendim’in ayağını kokluyorum. Tabanlarından başlayarak, ayağının iç kısımlarına ve oradan da parmaklarının aralarına kadar kokluyorum. Parmak aralarına burnumu sokup tüm kokuyu iuzun süredir havasız kalmışım edasıyla soluyorum. Sonra, Efendim’in tabanlarına geri dönüp öpücükler kondurarak aynı sırayı takip ediyorum. Bu arada, ruj her öpücükte daha az iz bırakarak dudağımdan siliniyor. Öperken de koklamaya çalışıyorum ama kısa kısa alabiliyorum kokuyu. Yanağımı yaslayıp saatlerce öyle kalmak veya uyumak isterim. Öyle yumuşacık öyle dinlendirici.
Dilim ağzıma sığmıyor, yalamak için sabırsızlanıyorum ve yalamaya geçiyorum. Dili dışarda bir köpeğim. Sahibinin ayağının altında mutlu bir köpek. Ayak yalama için can çekiştiren bir köpek. Kuyruğum olsaydı sevinçten pervane gibi sallanırdı. Bu zamanlarda ayarlarım değişiyor. Sıradan insan özelliklerinden sıyrılıp, ne olduğumu en iyi algıladığım anlardan biri oluyor. Efendim’e ne kadar kul köle olsam da az olduğunu, Ona ne kadar muhtaç olduğumu, Onsuz kalmaktan ne kadar çok korktuğumu düşünüyorum. Efendim’in ayağını tabanlarından başlayarak yalıyorum. Hiç sertlik yok. Yumuşak ve narin. Bazen Efendim’in oturuşu ya da uzanışından dolayı ayağının bazı kısımlarına uzanamadığım oluyor. İzin alıp Efendim’in ayağını elimde tutarak yalayabiliyorum. Çoğu zaman da, aç bir hayvan gibi kafamı ve dilimi zorlayarak erişmeye çalışıyorum o noktalara. Köpek bu ya, ellerini kullanmadan da görevini yapabilmeli.
Başka birinin, bir kadının ayağının altını öpmek ve yalamak
Efendim’in ayağının altını duştan çıktıktan sonraki temiz haliyle de yaladım.
Gün boyu çorabın içinde kalarak terlemiş, kirli ve çorabın minik ip parçaları olduğu haliyle de yaladım. Temizken teninin kokusunu ve tadını alabilmek güzel bir lütuf. Kirliyken de, her şeyi dilimle temizleyebilmek çok iyi bir fırsat. Sahibinin, masa altından kırıntılar verip doyurulan bir köpeğim. Yalarken bir durup bakıyorum. Nereyi yalayıp temizlemişim, nerede kir kalmış. Kontrol edip geride bir şey bırakmadan ilerliyorum.
Parmaklarının arasına doğru yaklaştığımda, yatay olarak yalıyorum. Arasına sıra geldiğinde dilimi sokuyorum ama orayı yaşamanın daha iyi bir yolu daha var. Efendim’den yeni bir izin ile parmaklarını yalamak istediğimi dile getiriyorum. Uygun görürse tüm parmaklarını teker teker ağzıma alıp aralarını dahil yalayıp temizliyorum. Ayağını yalamak için başta izin almışken, neden yeni bir izin aldım? Çünkü, Efendim’in ayak parmaklarını yalarken ayağının üstüne çıkmış oldum. Yerim, Efendim’in ayağının altı olduğu gerçeği ile beraber bu imkan benim için lüks ve ödüldür. Her iki ayağı için de ayrı ayrı izin alıyorum. Eğer almazsam ceza sebebi. Onun uygun görmediği zaman ayağının üstüne çıkmak benim gibi bir köpeğin ne haddine!
Efendim özel, Efendim biricik. Onun ayağının altı ya da üstünü yalamak bana ayrı heyecanlar tattırır. Köpeklik ve kölelik ruhumda doğal vazifem. Ama ayak yalama sadece Efendim de bitmiyormuş. Peki, ya başka birinin, bir kadının ayağının altını öpmek ve yalamak nereden çıktı?
Artık Sokakta o güzel, çıplak ayakları arıyorum
Tüm kadınların benden üstün olduğu telkinleriyle eğitiyorum. Hatta, özel ya da genel olarak bahsettiğim kadınlara, ayaklarının altından öpüyorum gibi bir selamlama şeklim bile var.
Böyle bir emir verildiğinde, yol ve yöntem arıyorum hemen. Yabancı birimin önünde diz çöküp ayağının altını öpmek için yalvarmak, Efendim’in gözü önünde çıplak bir halde başka bir kadının ayağının altını tüm kiri ile yalamak artık benim için rutine binen görevler.
Gururumu resmen hiçe sayıyorum. Hakkımda ne düşündüğü, tavrı, bakışı, ayak kokusu her şeyi elbette ben de bir bir düşünüyorum ve çekiniyorum. Kolay olmamasının, emre itaatsizlik hakkını vermiyor bana. Efendim için birçok kadının ayağının altını öptüm yaladım, yalarım da! Benim için her şey güllük gülistanlık olmayacak tabi. Rahatsızlıkları bastırıp zevkle yapmaya başladım. Telkinler yerini iç güdüsel hissetmeye bıraktı. Artık Sokakta, Efendim’in işareti ile değil kendi gözlerim o güzel, çıplak ayakları arıyorum. Bir de ojeli olursa gözlerim bayram ediyor, ağzım sulanıyor. Yanına bir gitsem, izin alabilsem yalvarsam hatta kabul eder mi ayağının altını yalamamı diye iç geçirip düş kuruyorum. Hiç olmadığı anlarda da, arzu edebiliyorum.
Kadın ayak yalama manyağı oldum
Mesela bir klip veya film izlerken görsem hemen dikkat kesiliyorum. Geçenlerde bir dizi izliyordum. Ev partisi sahnesi var. Birçok kadının ayağı çıplak ve ben ilgi ile takip ediyorum. Ortadaki kadının ayakları ten rengi dahil diğerlerine göre daha fazla cezbetti beni. (Orospu ayak seçer oldu.) Kadın ayak yalama manyağı oldum resmen. Kesinlikle imkan olsa hepsinin ayağının altını yalardım. Fakat, o kadının ayağını daha bir hevesle yalardım eminim. Belki ayrım yapmam ceza almama neden olacak ama olsun. O kadının ayağı bal ise, ceza da kaymak.
Bana ayaklarını uzatıp öptüren ve yalatan tüm kadınlara çok teşekkür ederim. Hepsi çok güzel ve özel kadınlar. Dilerim, önce Efendim’e karşı itaatimi tazelemek ve kadınlara olan sevgimi ve saygımı gösterebilmek adına, Efendim daha çok kadının ayağının önünde diz çöktürür bana.
